نماز جماعت پرشکوه ۲

کى از خاطرات خوب من درباره نماز جماعت ، مربوط به آخرین روز اسارت است . آن روز وقتى متوجه شدیم که ظهر شرعى فرا رسیده ، پتوهاى داخل آسایشگاهها را در وسط حیاط پهن کردیم . از طرفى چون ماموران صلیب سرخ در آنجا بودند، نگهبانها چیزى به ما نگفتند و ممانعتى نکردند. ما هم از فرصت استفاده کردیم و به اتفاق حدود 600 نفر، نماز جماعت پرشکوهى را برگزار نمودیم[1].

[1] . مدرّس مجاهدى شکست ناپذیر، ص 214. مدرّس مجاهدى شکست ناپذیر، ص 214.