امر به معروف تنها امر به حفظ حجاب نیست

متاسفانه هرگاه سخن از امر به معروف و نهی از منکر می شود اذهان به سمت حجاب و بیرون بودن تار موی دختران و زنان متمایل می گردد و بقیه معروف ها و منکرات به دست فراموشی سپرده می شود . گویا که این دو فریضه مخصوص رعایت حجاب است . گشت های امر به معروف و نهی از منکر فقط به همین امور می پردازند . این امر اگرچه در جای خود امری پسندیده است اما کافی نیست . معروف های زیادی مثل تفکر ،  توکل ،  صبر ،  فرو بردن خشم ،  عفو ،  احسان ، شکر خدا ، اخلاق نیک ، وفای به عهد ، راست گویی و ....... و منکرهای زیادی مثل کفر ، جهل و نادانی ، بخل ، ظلم ، نفاق دروغ گویی ، تجاوز به دیگران ، اموال عمومی را حیف و میل کردن غیبت کردن ، دست درازی به دیگران و ........ در جامعه وجود دارد که نیاز به فرهنگ سازی در جامعه احساس می شود .

در این میان یک مسئله بسیار مهم که باید گفت آن چیزی که  اساس و پایه گسترش این دو فریضه را تشکیل می دهد آموزش آمرین به معروف و ناهیان از منکر است این افراد باید تحت آموزش های مذهبی ، روانشناسی ، جامعه شناسی و ...... قرار گیرند . و همچنین از افراد خوش نام و موجه و دارای سجایای اخلاقی ، پر صبر و با حوصله انتخاب گردند .

مقام معظم رهبری در این زمینه می فرماید :

 « گناهکار هم فقط بد حجاب نیست ، که بعضی فقط به مسئله بد حجابی چسبیده اند . این یکی از گناهان است . و از خیلی گناهان کوچکتر است . خلاف های فراوانی از طرف آدمهای لا ابالی در جامعه وجود دارد . خلافهای سیاسی ، خلاف های اقتصادی ، خلاف در کسب و کار ، خلاف در کار اداری ، خلافهای فرهنگی ، اینها همه خلاف است . کسی غیبت می کند ، کسی دروغ می گوید ، کسی توطئه می کند ، کسی مسخره می کند ، کسی کم کاری می کند ، کسی ناراضی تراشی می کند ، کسی مال مردم را می دزدد ، کسی آبروی مردم را بر باد می دهد ، اینها همه منکر است . در مقابل این منکرها ، عامل باز دارنده نهی است . نهی از منکر بگویید آقا نکن ، این تکرار « نکن » برای طرف مقابل شکننده است . »  

  دیدار با اقشار مختلف مردم 29 / 7 / 71

سخنی کوتاه در مورد امر به معروف و نهی از منکر

« کنتم خیر امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر »

« شما بهترین امتی هستید که برای مردم پدیدار شدید که به نیکی وا می دارید و از بدی باز می دارید . »

آل عمران 104

امر به معروف و نهی از منکر از مهمترین فروع دین مبین اسلام است و واجب کفایی است . اما متاسفانه در جامعه چندان مورد توجه قرار نمی گیرد . و مردم از این امور مهم و شیوه اجرای آن آگاهی چندانی ندارند . گاهی چنان برخورد می کنند که فرد مقابل را به نشان دادن عکس العمل منفی و جبهه گیری وادار می نمایند و گاهی این وظیفه را از دوش خود برداشته و بار خود را به اصطلاح سبک می کنند و در برابر منکراتی که در جامعه رخ می دهد می گویند به ما مربوط نیست و هر کس اختیار کار خودش را دارد . این دو فریضه دینی آن چنان مهم هستند که در ردیف اعمالی مانند نماز که ستون دین است و روزه و حج و ...... آمده است .